मुबै दिनांक पा / ऊ / स.

आंधळा विश्वास ठेवून जगण्यावर, आपण कदाचित जगत असतो.
आपल्याला सोडून कधी कुणी जाणार नाही- असा आंधळा विश्वास ठेवून, तो घेवून आपण आपल्याच लोकांवर रागावतो,
चिडतो, भांडतो, आपले लाड पुरवून घेतो नी त्या गडबडीत आपल्याच लोकांसाठी करायच्या गोष्टी राहून जातात.
साध्या- छोट्याच असतात पण खूप गरजेच्या.
आणी त्यांचं नसणं स्वीकारतांना त्याच छोट्या गोष्टी मेंदू कुरतडत बसतात.
आज दुसरा दिवस, पाऊस सारखा बरसतोय.
बाहेर पाऊस,
खिडकीत तू गेल्याची बातमी,
आत मी.
माझ्या आत सोडून गेलेल्या साऱ्यांचा मेळा.
रसिका  माहित नाही का पण तुला
thanks आणी  sorry
म्हणायचं राहून गेलं.



मुबै दिनांक  पा/ ऊ / स.
सचिन ठाकूर.