.
..
...
26
..
26
सर्वस्व उधळावं आणी
पागल व्हावं आपल्यासाठी कुणीही,
अशा स्वप्नांचा गर्भपात
करावाच लागतो,
आपल्याच हातांनी.
स्वत:ची मशाल करुन
चाचपडून घ्यावं लागतं
स्वत:लाच अधून मधून.
मी आहे मी आहे
म्हणणार्‍या गांधील माशा
पप्पी घेतात तेव्हा.
आणी सांगावं लागतं,
मी राहीन मी राहीन,
धरुन पकडून आणावं
लागतं स्वत:ला,
छिनाल भावनांच्या प्रदेशातून.
चवचाल असते दुनिया,
बेताल अस्ते दुनिया.
चाल मे इसके तु चाल मिलाले,
ताल मे इसके तु ताल मिलाले.
इस सिमेंट मे जान है,
चुटकीभर तो खाले.
गोलगोल फिरुन जागेवर
खालीपिली बकवास.
आपल्याला बाहेर पडता येत नाही
आपणच रचलेल्या
चक्रव्यूवहातून.
डोळे फोडून घेतले तरी
विश्वास बसत नाही
ते जे दाखवतात
त्याच्यावर ...............
_सशां .
_सशां .
No comments:
Post a Comment