तू
टीमटीमणारे दिवे तुझे
२४ तास १२ महिने .
तू
सबंध आयुष्यावर पसरलेला
एक न संपणारा आळस.
सकाळ तुपार न रात्र ......
तुझ्यावर थापलेली पावडर
दिवसातून चारदा पोतेरं फिरवून
सजतेस तू पुन्हा नव्या गिर्हाईकासाठी
तुझे नखरे तुझे रुसवे फुगवे सगळे लाड तुझे
पुरवावेच लागतात,
वा पुरवून घेतेस तू नी मी पुरवतो ते सगळं
मला कबूल असल्यासारखं.
माझ्यासाठी तुझ्याकडे काहीच नाही वेगळं.
सर्वाना सारखीच भेटतेस तू नी भेटत राहशील
न थकता.
हे तुझ्या अंगाखांद्यांवर पसरलेले रूळ नी रस्ते
तुझ्या धमण्यासारखे जे आहेत,
किंवा गटारं रक्तवाहिन्यासारख्या
जाळे पसरून
किंवा बरंच काही,
लेम्प पोस्ट, सिग्नल, विजेच्या तारा,
किंवा
समुद्र (तू केलेली एक मोठी ओकारी सारखा जो वाटतो मला कधी कधी ),
किंवा
बिल्डिंगा आकाशाच्या पप्पी घेणाऱ्या,झोपड्या,रेस्तरो नी बार,
बॉलीवूड नी फिलीवूड,
हौसेनं उभ्या हौसिंग सोसायट्या,
लिपस्टिक लावून सजलेल्या गल्या
त्यातल्या त्यात
बीचेस,वाळू,गार्डन,फुलं-बिलं
माणूस-बिणूस....,,
मुंबै,
तुझा नेमका पत्ता आहे का ?
काये तो ?
कुणाकडे ?
मुंबै, दिनांक -: पा / ऊ / स
सचिन ठाकूर.
No comments:
Post a Comment